Bedir Muharebesinin evvelindeki son gün akşamı çisentiyle yağan bir yağmurla geçiyordu.. Müslümanların çoğu birer siper yer bulmuşlar, burada, kendilerini ertesi günkü muharebeye en iyi şekilde hazırlayabilmek için istirahate çekilmişlerdi..
Gecenin saatleri ilerlerken karargâhta ancak bir iki kişi uyanık kalmıştı ki, bunlardan birisi olan Efendimiz S.a.v namazını bitirdikten sonra Allahû Teâlâ`ya şöyle dua ediyordu:
-Allah`ım eğer şu bir avuç müslümanın bu gazâda helâk olursa; bundan sonra yeryüzünde Sana ibadet edecek bir tek muvahhid kalmaz.. Sen Islâm’ın bu ordusuna nusret ihsan et !..
Gün ağarırken müslümanlar kalkmış ve sabah namazına durmuşlardı. Herkes de her zaman olduğundan çok daha bir başka hava içinde görülüyordu.. Namaz kılındıktan sonra, Efendimiz Aleyhisselâm müslümanları bir araya toplayarak onlara şu konuşmayı yaptı:
-Hamd, Âlemlerin Rabbı olan Allah`a aittir, ki biz O`na sena etmekten aciziz..
Ey müslümanlar, şüphesiz ki ben, Allah ne emir buyurmuş ise, size onları bildirir; neleri de yasaklamışsa, sizleri onlardan men ederim.. Şüphesiz ki Allah, hayır sahibi kişilere, ilmi ezeliyesine göre, sevab verir..
Şüphesizki Allah, kendi rızasının dışındaki şeyler gaye edinilerek yapılan amelleri kabul etmez!.. Sıkıntılı ve zor durumlarda, Allah için sabır gösterilirse, Allah bu sabrı gösteren kişilerin bütün sıkıntı, üzüntü ve dertlerini kaldırır.. âhirette de, sizi ebedi huzura, felâha erdirir..
Biliniz ki, Allah`ın Rasûlü sizleri Allah`ın azâbıyla îkaz eder ve tavsiyelerde, emirlerde bulunur.. Allah`ın buğzuna sebeb olacak işleri, bügün de, yapmaktan katiyetle kaçınınız.
Allah, "Allah`ın gazâbı sizin birbirinize olan gazaplanmanızın fevkindedir". buyuruyor..(Müminun-10)
O halde Allah`ın buyruklarına yöneliniz ve onları yerine getiriniz. Siz, zilletten sonra izzet veren Allah`a, kitabına, ve emirlerine sarılınız ki, Rabbınız sizden razı olsun !..
Rabbınızın rahmet ve mağfiret vaadini unutmayarak, şu günde yerinizde sıkı durunuz ve imtihanı kazanınız.. Zîrâ, Allah`ın vaadi hak, ikâbı da şiddetlidir..
Şüphesiz ki biz Hayy ve Kayyum olan Allah`tanız.. O`na sığınmış, O`na sarılmış, O`na sırtımızı dayamışızdır.. En sonunda dönüşümüz de O`nadır.. (*)
Allah cümlemizi mağfiret buyursun !..
(*)İsimlerin mânâsı, “DUA VE ZİKİR” adlı kitabımızda mevcuttur.
Bu hutbe müslümanları son derece şevklendirmiş, hepsi de adeta ölümü özler, Allah`ın emirlerini yerine getirmek için her şeyini feda eder bir hale gelmişti..
Bundan sonra Efendimiz Aleyhisselâm onlara sordu:
- Kureyş`li müşriklere karşı nasıl savaşacaksınız?.
Efendimiz Aleyhisselâm bu sualine ashabtan Asıb bin Sabit cevap verdi. Ayağa kalkıp eline yay ve okunu aldıktan sonra, ne yapacağını göstermek üzere:
-Ya Rasûlullah, Kureyş`liler bize ok atımı mesafeye yaklaştıkları zaman, onları ok yağmuruna tutarım; sonra daha da yaklaşıp taş atımı sahasına girdikleri zaman onları taşlamaya başlarım; nihâyet mızrak yetişecek kadar yaklaştıklarında da mızraklayarak onları saf dışı etmeye çalışırım.. Tâ ki kılıcıma iş düşer, mızrağım da kırılırsa; işte o zaman da kılıcımla onlarla mücadeleye girerim, ölene ya da öldürene kadar muahtabımı !.
Bu cevap Efendimiz Aleyhisselâm’ın istediği gibi bir cevaptı..
-İşte gazâ sırasında yapılması gereken şey budur.. Kureyş`lilerle çarpışanlar işte bu şekilde onlarla mücadeleye tutuşsun !..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder