”Allah sana da iyiliğini versin…
Allah senden razı olsun güzel kardeşim,
demek adın Ulaş..Ben Ulaş… Ulaş ben dedin…
”evet şaşırdım sen ben birden buyrun ben Mevlana deyince..”
”Ulaş… bene Ulaş, ulaş bene…kendi adını takip et,bene ulaşş..”
”Bismillahirrahmanırrahim, abi ne diyosun?
iyimisin sen Allah aşkına?”
”dedim ya ben Mevlana”..
klick..
eveet, bu isimlerde demek ki gerçekten bir keramet var…Subhanallah bir Mevlanayız dedik, başımıza neler geldi…Subhanallah? bunun adı ne? iman mı? Aşk mı? Fesubhanallah! Sen sever, sen sevdirirsin Ya MevlaNA…
ben neler diyorum böyle birden bire Allahım?
Allah senden Razı olsun benim Ahmed kardeşim meğer ne güzel şeymiş bu duygu…
hemen bir abdest alayım Ezan’a hazırlık yapayım,
Rabbime tevbeler edeyim…
Öbür tarafta Ulaş:
”Abi ne diyorsun sen? korkmaya başladım bak…Aloo Al…Fesubhanallah,
Raci’yi aradık, karşımıza Mevlana çıktı, hatlar mı karıştı nedir?
Adam ben Mevlanayım diyor…
öyle bir de konuşuyor ki sanki sanırsın gerçek Mevlana!
“Ulaş bene ulaşş” derken
tüylerim diken diken oldu,
sorgu meleği gibi bir sesle;
adını takip et, bana gel diyor…
Delirdi mi, ne oldu buna?
Bir de Can’ı arayalım…
bakalım bu sefer karşımıza kim çıkacak?
Allah Allah?!”…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder